مباحث تکمیلی آماده سازی سطوح در رنگ کاری
روش های مختلفی برای آماده سازی سطح وجود دارد. انتخاب هر یک از این روش ها به عوامل زیادی بستگی دارد از جمله:
- نوع سطح مورد نظر (آلومینیوم، فولاد و …)
- محیط کار (محیط باز یا بسته و همچنین صنعتی، شهری، ساحلی و … بودن محیط کار)
- نوع عملیات (داکینگ، تعمیرات، ساخت، نصب و …)
- نوع پرایمر
- حجم و اندازه کار
- موارد ایمنی
- مواردی چون قیمت تمام شده هر روش و یا در دسترس بودن تجهیزات
2- مراحل آماده سازی سطح
مراحل آماده سازی صحیح سطح به قرار زیر است:
- پاک کردن مواد روغنی، گریس و سایر مواد آلاینده از سطح
- تراشیدن زنگ‌زدگی های توده شده، تاول ها و رنگ هایی با چسبندگی کم
- برطرف کردن زنگ های باقی مانده با پاشش مواد ساینده، سنگ های آسیاب و یا چکش های سوزنی
- تمیز کردن قسمت های ضخیم زنگ زده سطح کار تا رسیدن به فلز تمیز با استفاده از فرز سنگ مکانیکی
- اعمال لایه آستری[1] بر روی سطح فلز
- زبر کردن سطح رنگ قبلی (در صورت لزوم)
- در انتها باید سطح را با آب شیرین (سختی گیری شده) شستشو داد تا نمک ها و گرد خاک باقی مانده بر روی سطح پاک شود.
1-1 آماده سازی سطوح فولادی
سطوح فولادی علاوه بر زنگ زدگی، در معرض آلودگی هایی چون چربی و روغن و رسوبات مواد شیمیایی هستند. پاک سازی مواد چرب مانند گریس یا روغن معمولا از سه روش زیر انجام می پذیرد:
i. استفاده از آب به همراه مواد شوینده و دترجنت‌ها
ii. استفاده از آب به همراه مواد قلیایی
ii. شستشوی سطح با آب فشار بالا
شستشوی مواد شیمیایی روی سطح متناسب با نوع ماده و به خصوص خطرات آن متفاوت است.
در مرحله بعد برطرف کردن زنگ‌زدگی‌ها قرار دارد. زنگ‌زدگی‌های شدید و ضخیم باید ابتدا به روش های ضربه ای مانند چکش دستی و سوزنی، از سطح زدوده شوند. در مرحله بعد می بایست زنگ‌زدگی های کمتر با روش هایی مانند روش های پاششی و سایشی برطرف شود و زبری لازم بر روی سطح ایجاد شود. در انتهای پروسه نیز باید گرد و غبارات احتمالی ناشی از پاشش ساینده ها با گرفتن باد روی سطح یا حلال کشی و یا با استفاده از جاروبرقی های صنعتی از روی سطح جمع آوری شود.
2-1 آماده سازی سطوح آلومنیومی
ورق های آلومینیومی معمولا در ساخت بدنه هواپیماها به کار می روند. فرآیند کلی آماده سازی سطوح آلومینیومی نیز مانند سطوح فولادی است، اما توجه به چند نکته خاص ضروریست. آلومینیوم فلزی نرم تر از فولاد است در نتیجه در مرحله پاشش ساینده باید از مواد ساینده نرم تر و با فشار کمتر استفاده شود (مطابق استاندارد SSPC-SP2).
همچنین از آنجایی که به علت ماهیت شیمیایی فلز آلومینیوم، زنگ‌زدگی آن به صورت ضخیم و عمیق رخ نمی دهد در نتیجه نیازی به روش های سخت مانند روش های ضربه ای برای بر طرف کردن زنگ‌زدگی‌ها نیست.
البته باید در مورد سطوح آلومینیومی به این نکته توجه داشت که حتی در صورت تمیز بودن کامل سطح، به علت صاف و صیقلی بودن شدید سطوح آلومینیومی باید با یک ساینده نرم ، پروفایل زبر مناسبی روی سطح ایجاد شود تا رنگ اعمال شده از چسبندگی مناسب با سطح کار برخوردار باشد.
علاوه بر این می توان از روش های شیمیایی برای برداشتن آلودگی ها و یا رنگ های قدیمی نیز استفاده کرد (مطابق استاندارد SSPC-SP1).
2-1 آماده سازی سطوح گالوانیزه
آلودگی های سطوح گالوانیزه ای معمولا عبارت اند از چربی، اکسید روی، مواد نمکی و مقداری سیلیکات که در مراحل پایانی ساخت گالوانیزه برای محافظت کوتاه مدت از آن اعمال می شود.
این آلودگی ها می بایست قبل از اعمال پوشش از روی سطح برداشته شوند. در این نوع سطوح نیز مانند سطوح آلومینیومی باید از روش های مبتنی بر پاشش ساینده های نرم با فشار پایین (مطابق استاندارد SSPC-SP2) و یا شستشو (مطابق استاندارد SSPC-SP1)، برای زدودن آلودگی ها از سطح استفاده کرد.
برای مشاوره تخصصی پیرامون رنگ های دریایی ، ساحلی ، فراساحلی ، صنعتی و ساختمانی کانسای با آرمانی فام تماس حاصل فرمایید.
[1] Shop primer / Wash primer