رزین های معدنی، خواص و کاربردها

از مهمترین خواص رزین های حاوی سیلیکات می توان به مقاومت بسیار بالای آن به حرارت اشاره کرد که ناشی از ساختار معدنی شاخه اصلی آن است. رزین های سیلیکاتی بر خلاف دیگر پلیمرهای آلی، در اثر حرارت به سادگی دچار تجزیه و تغییر در ساختار شیمیایی نمی شوند. پوشش های حاوی رزین سیلیکات می توانند تا حدود 600 درجه سانتی گراد دما را تحمل کنند. به همین سبب از این پوشش‌ها در رنگ آمیزی موتورخانه ها، اگزور و به طور کلی مناطق و سطوح بسیار داغ استفاده می شود.

رزین های سیلوکسانی بیشتر به عنوان پوشش ضد خزه از نوع خزه رها ساز در صنایع دریایی کاربرد دارد. علاوه بر آن مقاومت حرارتی این نوع از رزین ها نیز بالا است. همچنین استخلاف های حاوی مقدار بالاتر از گروه فنیل به جای گروه متیل، مقاومت حرارتی بهتری از خود نشان می دهد. اغلب رزین های سیلوکسان در حلال های هیدروکربنی حل می شوند. از آنجایی که دمای پخت^[4]در این رزین ها بالا می باشد، معمولا جز دیگری که حاوی مقدار زیادی روی است به عنوان جز دوم رنگ، به ترکیب اصلی اضافه می شود. 

این جز که در واقع یک کاتالیزور شیمیایی است، زمان و دمای پخت رنگ را کاهش چشمگیری می دهد. از معایب مهم این رزین می توان به مقاومت سایشی و سختی پایین اشاره کرد که با اصلاح ساختار رزین با مواد آلی قابل بهبود است.