نگاهی فنی به فرآیند خشکشدن رنگ

تشکیل یک فیلم رنگ خشک[1] بر روی سطح، حاصل فرآیند خشک شدن لایه فیلم تر[2] اعمال شده بر سطح می باشد. این فرآیند خشک شدن می تواند به یکی از سه روش زیر صورت بگیرد:
- خشک شدن فیزیکی: در این روش تشکیل فیلم خشک صرفا نتیجه خارج شدن حلال از فیلم رنگ تر است. در نتیجه ممکن است فیلم رنگ خشک در تماس با حلال به حالت اولیه برگردد. این نوع پوشش ها به نام پوشش های گرمانرم یا ترموپلاستیک[3] نیز شناخته می شوند. رنگ های اکریلیک و کائوچوکلره نمونه هایی از این نوع رنگ ها هستند.
در این نوع پوشش ها سرعت تبخیر حلال نقش تعیین کننده ای در زمان خشک شدن پوشش دارد. حلال فرارتر ، سریع تر تبخیر شده و در نتیجه زمان خشک شدن پوشش کم خواهد شد؛ گرچه سرعت بالای تبخیر حلال در مواردی می تواند مشکل ساز شود. اگر فرآیند رنگ کاری با رنگ حاوی حلال بسیار فرار انجام شود، تبخیر سریع حلال می تواند موجب سرد شدن شدید سطح و تشکیل رطوبت بر روی سطح به خصوص در محیط های مرطوب شود. این پدیده می تواند موجب سفید شدن و همچنین ایجاد تخلخل بر روی سطح فیلم رنگ شده که بر خواص مقاومتی فیلم رنگ، اثر سو خواهد داشت.
برخی از رنگ های ساختمانی بر همین اساس طراحی شده اند.
محصولات ساختمانی شرکت کانسای ایرانیان را می توانید در اینجا مشاهده نمایید.

فرایند خشک شدن فیزیکی
- خشک شدن اکسیداتیو: در این روش پس از تبخیر و خارج شدن حلال از فیلم رنگ تر، اکسیژن هوا در فیلم رنگ نفوذ کرده و با فیلم رنگ واکنش های شیمیایی بر قرار می کند. رنگ هایی که با این مکانیسم خشک می شوند از مقاومت بیشتری برخوردار بوده و حلالیت خیلی کمی در حلال دارند در نتیجه فیلم حاصل برگشت ناپذیر خواهد بود. این نوع از پوشش ها به طور کلی، به پوشش های گرما سخت یا ترموست[4] معروف هستند. رنگ های آلکیدی نمونه ی خوبی از این نوع رنگ ها هستند.
محصولات آلکیدی کانسای ایرانیان را در اینجا مشاهده نمایید.


تصویر سمت راست هاردنر و رزین را پیش از واکنش نشان می دهد.تصویر سمت چپ فیلم رنگ سخت شده حاصل از واکنش هاردنر و رزین دیده می شود.
محصولات بر پایه اپوکسی و پلی یورتان شرکت کانسای را در اینجا مشاهده نمایید.

روش خشک شدن | |||
شیمیایی | اکسیداتیو | فیزیکی | |
خیلی خوب | خوب | متوسط تا خوب | مقاومت فیزیکی و شیمیایی |
کم | متوسط | نسبتا زیاد | تبخیر حلال |
غیر محلول(برگشت ناپذیر) | بسیار کم محلول(برگشت ناپذیر) | بعضا محلول(بعضا برگشت پذیر) | انحلال فیلم رنگ در حلال (بازگشت پذیری) |
اپوکسی،پلی اورتان | آلکیدی | امولسیونی(پلاستیک)،کائوچوکلره،اکریلیک | نمونه |
- دسته بندی ظاهری سطوح در حال خشک شدن
√ خشک شدن سطحی[6]
مطابق استاندارد ISO 1517 خشک شدن سطحی رنگ زمانی رخ می دهد که گرد و غبار نتوانند بر روی سطح رنگ کاری شده بچسبند.
√ خشک شدن قابل لمس[7]
خشک شدن قابل لمس زمانی است که اگر فشاری جرئی به سطح رنگ وارد نماییم رنگ فرو نرود، در واقع نباید خاصیت ارتجایی داشته باشد.
√ خشک شدن قابل حمل[8]
زمانی است که فیلم رنگ به قدری سفت شده است که می توان با احتیاط آن را گرفته و حمل کرد.
√ خشک شدن قابل رنگ کاری مجدد[9]
مدت زمانی است که پس از آن می توان لایه بعدی رنگ را روی سطح اعمال کرد بدون این که لایه ها با هم مخلوط شوند.
این پارامتر ها در دمای 20 درجه سانتی گراد (68 درجه فارنهایت) اندازه گیری می شوند، بدیهیست که با افزایش دما فرایند خشک شدن تسریع یافته و این زمان ها کم تر می شود و بلعکس با کاهش دما این زمان ها بیشتر خواهند شد. در صورتی که ماکزیمم زمان رنگ کاری مجدد سپری شود به منظور اطمینان از چسبندگی لایه بعدی می بایست لایه مورد نظر را به اندازه کافی زبر کرد. همچنین اگر فرآیند رنگ آمیزی در شرایط محیطی بسیار آلوده انجام می شود، بهتر است قبل از رنگ کاری مجدد، سطح را با روش هایی چون شستشو با آب فشار قوی، از آلودگی پاک کرد.
√ سخت شدن کامل[10]
سخت شدن کامل زمانی رخ می دهد که فرآیند تبخیر حلال (در رنگ های هوا خشک) پایان یافته و واکنش های شیمیایی بین هوا و فیلم رنگ (در رنگ های اکسیداتیو) و در رنگ های دو جزئی واکنش شیمیایی بین اجزا مختلف رنگ پایان یافته و فیلم خشک نهایی حاصل شده باشد. برای رنگ های دو جزئی معمولا زمان سخت شدن[11] نهایی در دمای 20درجه سانتی گراد(68 درجه فارنهایت) عنوان می شود و همان طور که قبلا گفته شد افزایش دما این زمان را کوتاه تر می کند به طوری که برای رنگ های دو جزئی به طور معمول با افزایش هر 10 درجه سانتی گراد زمان سخت شدن نصف می شود و با کاهش دما به همین میزان، زمان سخت شدن به دو برابر می رسد.
برای مشاوره تخصصی پیرامون رنگ های دریایی ، ساحلی ، فراساحلی ، صنعتی و ساختمانی کانسای با آرمانی فام تماس حاصل فرمایید.
