چرا رنگ های پایه آب و بدون حلال؟
رنگ محصولی بسیار قدیمی و به قدمت نسل بشر است. آثار مواد رنگی در نقش و نگارهای غارهای باستانی گواهی بر این قدمت است. اما از قرن بیستم و با پیشرفت صنایع و نیاز بسیار زیاد به انواع مواد شیمیایی از جمله رنگ و پوشش، استفاده از این محصول رشد بسیار زیادی داشته است.
عمده رنگ ها از حلال های آلی در فرمولاسیون خود بهره می برند. این مواد عمدتا ترکیبات حاوی کربن آروماتیک و یا غیر آروماتیک هستند که از نفت و قطران زغال سنگ استخراج می شوند. این مواد علاوه بر این که بسیار فرار و آتشگیر هستند، می توانند بر محیط زیست نیز اثرات سوئی داشته باشند و در صورت تنفس و یا تماس با پوست انسان، اثرات بدی بر سلامت انسان به جای بگذارند.
شاید اصطلاح «مواد آلی فرار»[1] یا به صورت مخفف VOCها را به کرات در مورد رنگ و پوشش ها شنیده باشید. این اصطلاح به طور کلی به همه مواد آلی فراری اشاره دارد که در تولید انواع رنگ، پوشش، لاک و … استفاده می شوند.
میزان VOC هر محصول نشانی از میزان آلایندگی آن محصول است. چرا که در طی فرآیند خشک و سفت شدن رنگ، این ترکیبات از محصول خارج شده و می توانند بر افراد و محیط زیست اطراف اثر سوء بگذارند. برخی از این ترکیبات متداول که در صنایع رنگ و پوشش کاربرد دارند در زیر معرفی شده اند:
تولوئن ترکیبی آروماتیک و بی رنگ است که به عنوان حلال در تولید رنگ، رزین و انواع لاک‌ها کاربرد دارد و همچنین در فرمولاسیون تینرها نیز استفاده می شود.
ایزوپروپیل الکل ماده ای از دسته الکل ها است که در تولید چسب و رنگ ها به عنوان حلال استفاده می شود و در صورت تماس با مخاط داخلی بدن مانند دهان و بینی، موجب سوزش می شود.
متیل ایزوبوتیل کتون یا به اختصار MIBK ترکیبی است که در حلال های رنگ و پوشش ها به میزان کمتری موجود است و به مقادیر بیشتری در فرآیند های استخراج به عنوان حلال کاربرد دارد.
از آنجایی که عمده مواد VOC توسط صنایع تولید کننده رنگ و پوشش استفاده می شوند، انگشت اتهام در مورد اثرات سوء زیست محیطی این مواد همواره به سمت این صنایع است. البته این صنایع نیز با تکیه بر دانش خود راهکارهای موثری ارائه داده اند که در ادامه بررسی خواهیم کرد:
رنگ های پودری
این محصولات فاقد حلال بوده و اساسا به شکل خشک (پودری) عرضه می شوند. پس از پاشش به وسیله تفنگ های مخصوص، در کوره قرار می گیرند و تشکیل یک پوشش یکنواخت می دهند. اگرچه در طی فرآیند پخت در کوره نیز اندکی مواد آلی متصاعد می شود، اما نسبت به مواد VOC موجود در تینرها و حلال های مایع بسیار کمتر هستند. رنگ های پودری عمدتا برای قطعات کوچک کاربرد دارند و برای رنگ آمیزی سطوح وسیع و سازه های بزرگ مانند شناورها چندان متداول نیستد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پوشش های پودری، مقاله اعمال رنگ: اسپری الکترواستاتیک را مطالعه نمایید.
رنگ های پایه آب
آب حلالی بسیار بی خطر، فراوان و ارزان است. متاسفانه عمده فرمولاسیون های محصولات رنگ، رزین و لاک، آب گریز هستند و در آب حل نمی شوند. خوشبختانه دانش شیمی در این زمینه به کمک متخصصان صنایع رنگ آمده است. در رنگ های پایه آب با تغییراتی در فرمولاسیون مواد تشکیل دهنده رنگ، آن ها را آب دوست می کنند، بدون این که خواص پوشش نهایی تغییر نا مطلوبی داشته باشد.
کار با رنگ های پایه آب نه تنها بسیار سالم تر است، بلکه با تجهیزات متداول رنگ کاری نیز قابل اجرا است و از هر آب تمیز و آشامیدنی در دسترسی می توان به عنوان حلال در آن استفاده کرد.
رنگ های پایه آب ساختمانی کانسای ژاپن را در این صفحه مشاهده نمایید.
رنگ های کم یا بدون حلال
در این محصولات از انواعی از رزین استفاده می شود که خود رزین به صورت ذاتی به دلیل جرم مولکولی کم، به شکل مایع است و نیازی به حل کردن رزین و دیگر مواد در حلال های فرار نیست.
پوشش های اپوکسی کف که کاربردهای زیادی در پوشش کف سالن ها در صنایع مختلف، انبارها و پارکینگ ها دارند، عمدتا از این نوع پوشش هستند.
برای مشاوره تخصصی پیرامون رنگ های دریایی ، ساحلی ، فراساحلی ، صنعتی و ساختمانی کانسای با آرمانی فام تماس حاصل فرمایید.
